Interview met Lothar

HARD!!!!

Lothar staat bekend om zijn kneiterharde spel. Is dat nou echt nodig? “Mensen moeten zich niet geremd voelen om te spelen. Als ik maar hard genoeg speel, dan hoop ik dat zij dat ook doen in een soort slipstream. En ik houd ervan om de dynamiek contrastrijk vorm te geven. In extremen dus. En daarbij hoort ook bij de kam spelen, aan de snaar beginnen, op de onderste helft van de stok strijken. Het bekende praatje. Overigens zou ik een stuk minder luid klinken als ik een slechter instrument had.”

Lessenaarpuntensysteem

Stokpaardjes, die heeft Lothar wel. Dat past ook bij zijn gestructureerde en consciëntieuze karakter.  Hij heeft zich in de afgelopen jaren ontwikkeld tot koning van systeempjes en excelletjes. Toen hij aantrad, was er een vaste lessenaarindeling bij de eerste violen. Het eerste programma handhaafde hij dat, maar daarna ging hij rouleren. Lothar zou Lothar niet zijn als hij dit zo eerlijk mogelijk wilde doen. Dus iedereen even vaak vooraan en achteraan. “Na een tijdje was dit niet meer bij te houden. Toen heb ik het lessenaarpuntensysteem (onthoud deze voor Scrabble, red.) geïntroduceerd. Excel is je vriend! Ik vind het verschrikkelijk als het lijkt alsof ik mensen voortrek of achterstel. Iedereen is gelijk. Vandaar dit systeem.”

Oplegger met slagwerk

Naast spelen kan Lothar ook heel goed organiseren. Hij zat onder meer in de Mahler 3-commissie, samen met Remko Littooij en Jonah Stunt. Een groots project met als hoogtepunt een concert in het Concertgebouw. “We hadden toen heel veel geld losgekregen en daarom mocht Bas zeggen hoeveel en wat voor slagwerk hij wilde. Nou, dan kun je het krijgen ook. Uiteindelijk moesten we er een oplegger voor huren. Onder andere omdat we een halve ton aan klokken hadden gehuurd. Gelukkig had Frederik net zijn trailerrijbewijs gehaald.”

Lothar organiseerde ook een tournee naar Slovenië. “De Slovenië-tournee was heel gezellig. Overigens zijn tournees altijd hoogtepunten. Italië was muzikaal top. Wel zwaar trouwens, met de Sheherazade en Dvorak 8 zonder pauze. Overigens wil ik best mee op tournee de volgende keer!” (Bestuur, leest u mee?)

Inzet en betrokkenheid

Maar hoe nu verder zonder onze Loot? “Ik vind dat het orkest moet doorgaan met wat het nu doet. Met veel energie mooie muziek maken. En vernieuwend blijven. Ik heb het idee dat er nu vaker stukken worden geprogrammeerd die al eens zijn gespeeld. En de Alpensinfonie moet nog steeds op de lessenaars komen! Het is een echt CREA-stuk met heel veel climaxen. Na drie keer indienen op de ProCo heb ík het opgegeven.”

De mensen maken het orkest. Met hun muzikaliteit maar ook door mee te helpen om de voorwaarden te scheppen. Bijvoorbeeld als bestuurslid. “Ik hoop dat er enthousiaste mensen blijven komen die zich willen inzetten voor het orkest en daar prioriteit aan willen geven. Die betrokkenheid lijkt minder te worden. Ik weet niet of dat komt door de hoge studielast of iets anders. Er is voldoende kritische massa nodig die dingen wil ondernemen.”